wiersz 2.4.
Udomowiłeś moje uczucia.
Pobladł temperament,
miesiące mijały,
nauczyłam się mieć czułość na uwięzi.
Serce stwardniało, to, które wcześniej oszalałe żebrało o słowa bez pokrycia.
Teraz czuję tylko wstyd.
Wstyd, który zalewa mnie tuż przed północą.
Wstyd, który nakłada na usta purpurowy odcień szminki.
Wstyd, który moje ciało ubiera w koronki.
Wstyd, który w hotelowym zapachu rozchyla mi uda.
Wstyd, który prowadzi mnie prostą drogą do zapomnienia.
Tylko,
tylko
nie wiem, dlaczego
krople goryczy wciąż odbierają swobodę oddechu.
Wioletta Klinicka
Zapraszam Cię w dalszą podróż po mapie myśli i emocji.
Zbiór poezji i prozy Niemy Krzyk jest ukazaniem współczesnego wyrazu miłości, który ewoluuje wraz z kolejnym pokoleniem.
Jednak pomimo nieuchronnych zmian okazywania uczuć, samo kochanie pozostaje integralną częścią naszego życia.
Dotknij zdjęcia i zapoznaj się z fabułą mojej twórczości oraz z recenzjami innych czytelniczek,
tak podobnych do mnie i do Ciebie.
Zapraszam Cię również do czytania opowiadań, ponieważ emocje są najpiękniejszą nutą brzmiącą w teraźniejszości.
Przejdź na stronę po przez dotyk zdjęcia.