wiersz 2.4.

Udomowiłeś moje uczucia.

Pobladł temperament,

miesiące mijały,

nauczyłam się mieć czułość na uwięzi.

Serce stwardniało, to, które wcześniej oszalałe żebrało o słowa bez pokrycia.

Teraz czuję tylko wstyd.

Wstyd, który zalewa mnie tuż przed północą.

Wstyd, który nakłada na usta purpurowy odcień szminki.

Wstyd, który moje ciało ubiera w koronki.

Wstyd, który w hotelowym zapachu rozchyla mi uda.

Wstyd, który prowadzi mnie prostą drogą do zapomnienia.

Tylko,

tylko

nie wiem, dlaczego

krople goryczy wciąż odbierają swobodę oddechu.

Wioletta Klinicka

Zapraszam Cię w dalszą podróż po mapie myśli i emocji. 

Zbiór poezji i prozy Niemy Krzyk jest ukazaniem współczesnego wyrazu miłości, który ewoluuje wraz z kolejnym pokoleniem.

Jednak pomimo nieuchronnych zmian okazywania uczuć, samo kochanie pozostaje integralną częścią naszego życia.

Dotknij zdjęcia i zapoznaj się z fabułą mojej twórczości oraz z recenzjami innych czytelniczek,

tak podobnych do mnie i do Ciebie.

Zapraszam Cię również do czytania opowiadań, ponieważ emocje są najpiękniejszą nutą brzmiącą w teraźniejszości.

Przejdź na stronę po przez dotyk zdjęcia.

Jestem tu dla Ciebie…