Punktualnie o ósmej trzydzieści mogłam zacząć uświadamiać Magdzie, że dołki to rzecz normalna, że przez jakiś czas mogą powracać szarobure myśli, które zroszone będą nieokreśloną porcją łez. – [...]
– Wiem, proszę pani, że kobiety są czasami śmieszne w swoim postępowaniu, ba niektórzy nawet twierdzą, że żałosne. Ale proszę spojrzeć… Magda nie była dla mnie żałosna z powodu swoich działań, [...]
2.71 Wstań, kochanie, proszę. Już późno. Nie możemy tu zostać. Wynająłem ten hotel tylko na tę godzinę. Gdzie twoja pomadka, którą usta swoje barwisz dla mnie? (Ona smutna). Wiem, że jesteś cała [...]
– Wolno nam, proszę pani, kochać nieudaczników, tych, którzy za kołnierz nie wylewają, tych, których co miesiąc szef z pracy wyrzuca. Nawet gdy zdradzi, to jest społeczne przyzwolenie na [...]
2.70 Zanurzona w promieniach szczęścia oddalałam myśli o szczęścia utracie, aż w końcu schowałam obawy na dnie serca niczym drogocenny kamień, co zawistni ludzie, nie patrząc na konsekwencje, [...]
2.69 I rozkwitł piękny kielich kwiatu na piaszczystej drodze gdzie nikt spodziewać się nie mógł Bojąc się miłości niczym oka złego odziałeś się w drogie amulety ale słowom rzeźbionym z ust [...]
2.80 Białe koronki złożyłam u twych stóp – szarpnął nimi wiatr, chwycił je w dziób posępny czas – ty inne podniosłeś. Jak, jak mam teraz żyć? Oddechu złapać nie mogę, mrozi mój umysł twoje [...]
– Wczoraj, już późno, tak około dwudziestej pierwszej, poszłam na spacer. Właściwie to się do niego zmusiłam, już nie wytrzymałam napięcia, które pojawia się niemalże każdej niedzieli. Zabawne, [...]
Nikt mi nie wierzy, że zamieszkanie w Trier nie ma podłoża ekonomicznego. Mój wybór wydaje się dla innych niezrozumiały, a w dodatku szokuję tych, którym mówię, czym się zajmuję. Ale takich [...]
2.3 drżące dłonie dotykają zbyt mocno warg świat nie słyszy mojej tęsknoty puste ściany puste kartki w kalendarzu puste oczy tylko niemy krzyk 2.4 Udomowiłeś moje uczucia. Pobladł [...]
